Snickers met tuc

Toen ik het originele recept voor deze Snickers repen tegenkwam had ik direct zoiets van "Wauw!" en achteraf bleef het receptje maar in m'n hoofd rondspoken. Het leek me zo ongelooflijk lekker en eenvoudig. Liefst van al wou ik het onmiddellijk uitproberen. Maar, je kent dat wel. De tijd ontbrak me. Ik had niet alle ingredienten in huis of ander lekkers was aan de beurt. Ik had bovendien al zo vaak iets gemaakt met Snickers in de hoofdrol dat ik vreesde dat jullie het misschien wel beu zouden worden. Eerder schreef ik al over de heel erg makkelijke Snickers koekjes, de erg lekkere glutenvrije Snickers succes taart en de delicieuze Snickers macarons. Ja, waar het hart van vol is, staat de blog bol van...

Misschien waren het de recente donkere natte herfstdagen of de deprimerende verkiezingsuitslag in de Verenigde Staten of gewoon PMS, maar ik verlangde naar iets zout met chocolade en dit recept voldoet hieraan perfect. Je hebt er bovendien helemaal geen oven bij nodig ! Het recept dat me inspireerde staat in een Noors bakboek met de mooie titel Slikkepott van Lise Finckenhagen. Deze zomer kocht ik dit bakboek op vakantie en sindsdien dook het verlangen om deze repen te maken regelmatig op. Ik denk dat dit recept de doorslag gaf om het boek te kopen. Dat en de flinke korting die de knalgele "Tilbud"-sticker me gaf.

Het oorspronkelijke recept bevatte wel een aantal ingrediënten die bij ons niet verkrijgbaar zijn. Eén ervan is "lys syrup". Lichtkleurige suikerbietensiroop zo bleek. Er bestaat ook een "mork syrup" variant, de donkerkleurige siroop. Ik heb gekozen om dit te vervangen door Lyle's Golden syrup dat ik kocht in de bio-winkel. In Angelsaksiche landen wordt het wel vaker gebruikt om mee te bakken vanwege zijn lekkere smaak. Wil je er meer over weten kijk dan eens hier bij de site van Culy. Wil je met een andere siroop experimenteren, hou ik je natuurlijk niet tegen.

Een tweede obstakel was dat het recept gebruik maakt van Ritz crackers een soort van zout koekje, dat je hier niet kan kopen, maar erg dicht aanleunt bij Tuc. Dit vervangen was dus al wat makkelijker. Vergat ik tenslotte altijd om een pot pindakaas te kopen. Ik hou van Snickers en van pinda's, maar ik eet nooit pindakaas. Op de boterham vind ik dat helemaal niet lekker. Mijn liefde voor pindakaas is echter enorm toegenomen dankzij dit receptje want ik kan je al verklappen dat mijn voorgevoel het juist had : het is super lekker. 😋

Ingrediënten:

• 200 gram pindakaas 
• 275 gram Lyle's Golden siroop  of eventueel andere rietsuiker- of suikerbietensiroop
• 100 gram kristalsuiker
• 170 gram Tuc of andere zoute crackers
• 50 gram gezouten pinda's + eventueel een handvol extra voor bovenop
• 200 gram melkchocolade

Werkwijze:

• Beboter een bakvorm en voorzie van bakpapier. Ik gebruikte deze vorm van 26 cm op 20 cm. Een vierkante vorm van bijvoorbeeld 20 op 20 cm kan ook, dan is je koek gewoon wat kleiner, maar wel hoger. Het bakpapier zorgt ervoor dat je nadien de koek makkelijk uit je vorm kan halen.

• Doe de siroop, de suiker en de pindakaas in een kookpot en warm zachtjes op. Het is zeker niet de bedoeling om je mengsel te koken ! Gewoon het mengsel opwarmen zodat het zachter wordt en makkelijk mengt. Haal hierna de pot van het vuur.

• Breek de Tuc koekjes in kleine stukjes. Hak de pinda's een beetje kleiner en meng de koekjes en de pindastukjes onder het suiker-stroop-pindakaas mengsel. Is je mengsel al aan het opstijven, zet het dan kort even terug op een zacht vuurtje.

• Giet het geheel in je vorm en strijk alles goed uit tot in de hoekjes. Druk alles goed aan.

• Snij de chocolade in kleine stukjes of gebruik callets. Zo smelt alles gelijkmatig. Smelt de helft van je melkchocolade au bain marie. Is deze chocolade gesmolten, voeg dan de andere helft chocolade toe, meng goed en de overige chocolade zal smelten in de nog aanwezige warmte. Deze eenvoudige truc helpt te voorkomen dat je chocolade achteraf wit en vlekkerig zal worden. Je kan de chocolade natuurlijk ook op de correcte manier tempereren als je dat wil.  
• Giet de gesmolten chocolade over de koek. Strooi er eventueel nog wat extra pinda's over. Zet alles koel en laat de chocolade hard worden. Ik zet het niet in de ijskast want dan wordt het te hard.

• Na een tijdje is de chocolade opgesteven en dan kan je de koek uit de vorm halen. Verwijder het bakpapier aan de zijkanten. Snij de randjes bij zodat je mooie rechte randen hebt. 
• Snij je koek in vierkantjes.

Conclusie:

Ja, je zult het moeten proeven om te geloven, maar dit is echt verrukkelijk ! Het proeft helemaal zoals ik het wou : zoet en zout, naar pinda en chocolade en heeft bovendien krokante Tuc stukjes erin !

Appelcake zonder eieren

De herfst en appelgebak, het hoort gewoon bij mekaar. Nu kan je altijd van appeltaart genieten natuurlijk, maar in deze periode is zo'n warm stuk appeltaart met een bolletje ijs toch wel extra fijn. Er zijn oneindig veel varianten en zolang ze vers zijn en handgemaakt ben ik al fan. Maar ik heb wel wat voorkeuren. Zo hou ik enorm veel van kaneel in appeltaart. Walnoten, hazelnoten, amandelen, die mogen er allemaal ook in van me, maar ze zijn geen absolute must. Rozijnen, ja sorry, die heb ik er liever niet in.

Nu had ik dus zin in appelcake maar, maar helaas, er waren geen eieren in huis. Ondanks het feit dat we net gaan winkelen waren! Gelukkig heb ik een receptje gevonden dat ideaal is hiervoor. Deze appelcake is gebaseerd op een recept uit het boek Great British Bakes van Mary-Anne Boermans. Ze heeft in 2011 nog deelgenomen aan de Great British Bake Off. Het boek bevat een schat aan historische en vergeten Britse bakrecepten. Ze heeft ook een blog Time to cook die erg de moeite van het ontdekken waard is.

Mary-Anne gebruikt echter geen kaneel of puddingpoeder. Zoals ik al vertelde is kaneel in appeltaart voor mij wel een must. Je kan naast kaneelpoeder ook brokjes kaneelsuiker gebruiken. Het zijn korreltjes van suiker en kaneel. Typisch Nederlands denk ik. Erg lekker in gebak. Ik koop het in de winkelketen Holland en Barrett, vroeger de Tuinen. Erg aan te bevelen ! Ik had het helaas ook niet in huis. Het puddingpoeder mengt zich samen met de appelstukjes die tot moes bakken en maakt alles nog wat smeuïger.

Ingrediënten:

• 400 gram bloem
• 200 gram boter
• 200 gram kristalsuiker
• 2 en een 1/2 theelepel bakpoeder
• 350 gram appel in stukjes (Appelmoes appels gebruiken)
• 150 milliliter melk (of meer indien nodig)
• 3 theelepels kaneel
• 1/2 zakje puddingpoeder/custardpoeder (= 25 gram)

Werkwijze:

• Verwarm de oven voor op 180 graden.
• Boter een springvorm van 26 cm in en bloem hem in.
• Meng de boter, de bloem, het bakpoeder en de kristalsuiker onder elkaar tot het mengsel gelijkt op paneermeel.

• Schil de appels en snij ze in partjes en vervolgens in stukjes.
• Bestrooi ze met het puddingpoeder en het kaneelpoeder en meng alles goed zodat alle appelstukjes bedekt zijn.

• Voeg de appelstukjes bij het bloem-boter-suikermengsel en roer onder elkaar.

• Voeg tenslotte de melk toe in stapjes en meng totdat je een deeg krijgt dat kleeft. Gebruik eventueel nog wat extra melk, maar maak het deeg niet te nat. De appel zal ook nog sap afgeven tijdens het bakken.

• Doe alles in je bakvorm en strijk het uit. Bak gedurende 45 minuten.

• Laat afkoelen op een rooster.

Conclusie:

Deze taart is het lekkerst vers uit de oven of later op de dag. Het korstje is dan krokant en in contrast met de zachte appelcake binnenin. Doordat je gebruik maakt van moesappels zijn de appelstukjes geen echte brokken meer. Mijn man en dochter vonden de taart hierdoor lekker. Zij houden niet van appeltaart met echte grote stukken appel er in...  Na een paar dagen wordt de taart wat meer wak. (Dat is Vlaams voor week of slap worden door vocht.) Snel oppeuzelen dus !

Snickers macarons

Macarons spraken alle lange tijd tot mijn verbeelding. Je kent de koekjes met hun verleidelijke kleurtjes ongetwijfeld van de etalages van chique bakkerszaken. Soms noemt men ze ook Franse macarons of Macarons de Paris. Ik heb ze nooit willen kopen, want ik wou ze veel liever zelf maken. Het was ook een beetje zelfbescherming. Ik wist immers dat zo'n zoet amandelkoekje, zacht van binnen en krokant van buiten, voorzien van een heerlijke vulling, voor mij onweerstaanbaar zou zijn. Ik zou er fortuinen aan kunnen geven eens ik ervan geproefd had. Het zijn immers heel kostbare kleinoden waarvoor spectaculaire prijzen worden aangerekend. Hoe moet je bovendien in hemelsnaam gaan kiezen uit al die mogelijke smaken (en kleurtjes)? Dat is toch onmogelijk ? Ik denk dat de verkoopster in de bakkerswinkel gek zou worden van mijn getwijfel.

Sinds kort volg ik les in het bakken van dessertkoekjes en de voorbije les was er één waar ik al lang naar uitkeek : macarons ! Eindelijk ging ik het leren ! Ik had immers al héél lang geleden een poging ondernomen, maar die was mislukt en ik durfde er niet meer zo goed aan beginnen in mijn eentje. Er zijn twee manieren te onderscheiden waarop macarons gemaakt worden : met de Franse of de Italiaanse methode om meringue te maken. Ik kreeg het aangeleerd op de Franse wijze, dus zonder dat je suikerstroop moet koken. Dit is dus de minder omslachtige methode. Oef ! Nadat ik in de les de kneepjes van het vak meegekregen had en aan zelfvertrouwen had gewonnen door een geslaagd resultaat daar, nam ik thuis de proef op de som. Erg spannend was het of het thuis in mijn eentje ook zou lukken. 

De koekjes van de macarons zijn de basis, het is de vulling en bijpassend kleurtje die alle verschillende soorten van mekaar onderscheid. Voor welke smaak zou ik gaan ? Uiteindelijk koos ik voor Snickers aangezien ik hierop dol ben. Dat hadden jullie wellicht al wel door aangezien ik ook al eerder de Snickers koekjes en de Snickers succes taart heb gemaakt. Ik had hiervan nog gezouten pinda's in huis. Tenslotte had ik ook nog een laatste restje dulce de leche of melkkaramel over. Super lekker bij die gezouten pinda's ! 

Ingrediënten:

voor de macarons: goed voor 24 macarons

• 85 gram amandelmeel (= gemalen amandelen zonder vlies)
• 165 gram poedersuiker/bloemsuiker verdeeld in 125 gram en 40 gram
• 75 gram eiwit
• mespuntje voedingsmiddelenkleurstof. Ik gebruik Wilton kleurstoffen.

Op de foto staat ook roze kleurstof, maar ik gebruikte uiteindelijk enkel de bruine kleurstof.

voor de Snickers vulling:

• dulce de leche / melkkaramel die je kan kopen in een potje bij de chocopasta (bv Delhaize) of zelf maakt van gezoete gecondenseerde melk. Hoe je het maakt lees je hier en hier.
• pindanoten in kleine stukjes gesneden (Ik gebruik zoute nootjes.)
• beetje melkchocolade

Werkwijze:

• Macarons bakken verloopt in verschillende stappen, waarbij elke onderdeel belangrijk is. Heel belangrijk is dat je rustig kan werken en er voldoende tijd voor hebt uitgetrokken. Dit is geen haastklus die je snel tussendoor kan doen. 

• De eerste stap is dat je het amandelmeel héél erg fijn moet malen. Gekocht amandelmeel is immers niet fijn genoeg om macarons mee te maken. Doe hiervoor het amandelmeel samen met twee eetlepels van de grote hoeveelheid bloemsuiker in de kom van je keukenrobot en maal een eerste keer. Het fijne meel zakt naar onder, roer daarom goed tot in de fijne hoekjes en kantjes van je kom en haal het meel naar boven. Voeg telkens twee eetlepels extra bloemsuiker toe. Je moet echt een heel tijdje malen totdat je amandelmeel super fijn is geworden. Het heeft ook een lichtere kleur gekregen.

Amandelmeel en bloemsuiker voordat het gemalen is.

Na het malen is het veel fijner en lichter.

• Is je amandel-bloemsuiker mengsel fijn genoeg gemalen dan ga je het zeven door een fijne zeef.

• In mijn zeef bleven er nog wat grovere amandelkorrels over. Door met een lepel in je zeef te wrijven, kan je dit grotendeels nog verder zeven. Er rest dan nog een minimaal deeltje (5 gram ofzo) dat te grof is en dat gooi je weg.

Het eindresultaat van het malen en zeven. Je ziet bovenop de iets grovere korrels
die er het laatst bij gezeefd zijn door met de lepel te wrijven in de zeef.

• De tweede stap is het opkloppen van het eiwit. Klop de eiwitten op tot ze de consistentie van scheerschuim hebben.

• Voeg de kleurstof en de kleine hoeveelheid bloemsuiker toe en mix alles heel kort en hevig onder mekaar tot meringue.

• Doe het opgeklopte eiwit in een grote mengkom en voeg een eerste klein deeltje van het fijne amandel-bloemsuiker mengsel toe. Meng dit rustig maar kort onder het eiwit met een grote spatel. Voeg zo telkens een beetje meer van het amandel-bloemsuiker mengsel toe totdat alles goed opgenomen is. Doe dit niet te snel. Voeg ook niet te veel amandelen toe in één keer.

• De derde stap is het macaroneren van het mengsel. Hiervoor ga je met een corn of deegschraper je mengsel opscheppen in de hoogte en vervolgens eraf laten lopen. Je draait telkens je kom zodat je alle deeg bewerkt. Ik gebruik deze corn. Je mengsel zal minder wolkerig en dik worden. Het loopt vlotter van de corn en is lichtjes glanzend.

Eerst is je deeg nog dik en wolkig. Schep de helft van je
deeg op met de corn en laat het eraf druppen.

Na een minuutje vloeit het deeg veel vlotter.

Eindresultaat van het macaroneren.

• Stap vier is de macarons spuiten in kleine rondjes van ongeveer 2 cm. Ik gebruikte een siliconenbakmat die speciaal bedoeld is om macarons mee te maken. Het voordeel hiervan is dat je koekjes veel gemakkelijker identiek van grootte en vorm zullen zijn. Je kan ook een gewone siliconen bakmat gebruiken of bakpapier. Dit laatste kleef je vast aan een bakplaat door middel van 4 toefjes deeg in de hoekjes van de bakplaat. 
• Je vult een spuitzak met een deel van het deeg. Niet te veel deeg tegelijk want dat werkt niet zo handig. Je gebruikt een rond (geen gekarteld) spuitmondje van ongeveer 7 à 8 millimeter. 

• Stap vijf is dat je de bakplaat een drietal keer laat vallen op je aanrecht zodat de luchtbelletjes naar de oppervlakte komen. Niks aantrekken van wat de buren denken.
• Stap zes is dat je de macarons een half uur laat rusten zodat het bovenlaagje van het deeg wat kan opdrogen en er een velletje op komt. Je moet er met je vinger aan kunnen voelen en je vinger moet droog blijven. 
• Stap zeven is het bakken van de macarons op 160 graden gedurende 12 minuten.

• Stap acht is dat je zodra de macarons niet meer te heet zijn om vastnemen, je ze van de bakplaat haalt. Aangezien ik mijn dochter moest gaan afhalen van school, liet ik de koekjes op de warme bakmat liggen. Ik kon ze er pas afhalen toen we terug thuis waren. Hierdoor zijn de macarons iets harder en droger geworden. Maar ik heb zo wel mijn les geleerd voor volgende keer ! Ideaal is dat je ze op een marmeren ondergrond (=koud) kan laten afkoelen, als je dat hebt.
• Stap negen is het opvullen. Ik spoot eerst een beetje dulce de leche op de onderkant van de helft van de macarons en strooide er vervolgens wat gehakte pindanootjes op. Je doet de koekjes toe door de andere helft macarons erop te leggen. 
• Vervolgens smolt ik wat melkchocolade au bain marie en bespoot deze in streepjes op de macarons. Hiervoor gebruik je een cornet gevouwen uit bakpapier of dit handige hulpmiddel. Een eenvoudige methode om chocolade te smelten kan je hier vinden.
• Bewaar je macarons in de ijskast, dan blijft het binnenste van het koekje langer zacht. Wil je ervan eten, haal ze dan wel tijdig uit de koeling en laat ze op kamertemperatuur komen. Je vulling is dan smeuïger.

Conclusie:

Ik ben super trots dat het me gelukt is om thuis macarons te maken! Ik heb wel één foutje gemaakt. Aangezien ik in tijdnood zat heb ik de macarons pas van de warme bakmat gehaald 40 minuten nadat ik ze uit de oven had gehaald. Hierdoor zijn de macarons een klein beetje droger en harder. Ik zal ze voortaan er zo snel als mogelijk, dus zodra je ze kan vastpakken, afhalen. Voldoende tijd voorzien zodat je rustig kan doorwerken is echt héél belangrijk bij deze koekjes. Macarons zijn berucht omdat ze zo moeilijk zijn om te maken en dat is deels waar. Er kan veel mis gaan. Eén misstap kan al resulteren in een mislukking. Maar de voldoening is des te groter als het lukt en enkel door te oefenen kan je leren. Ik begrijp nu ook beter waarom ze zo'n duur prijskaartje hebben in de winkel. Er kruipt behoorlijk wat tijd in, ze vragen vakmanschap en amandelen zijn geen goedkoop ingrediënt.

Wat ik vind van het resultaat ? Ze smaken en ruiken heerlijk. De karamel en de zoute pinda's zijn een heerlijk vulling die onmiskenbaar aan Snickers doen denken. De chocolade erover maakt het effect compleet. De koekjes zelf zijn krokant van buiten en hebben die typische zachte textuur van amandelgebak vanbinnen. Ik ben helemaal verkocht en kan niet wachten om nog eens macarons te maken, met een ander smaakje en kleurtje natuurlijk.